Debat.
Dit wordt misschien wel de lastigste van de serie. Want voor je het weet zit je in een onvruchtbaar debat, dat wel hete hoofden op levert maar ook koude harten. En daar voel ik niks voor. Ik wil geen debat op de vierkante millimeter over wat inspiratie van de bijbel betekent – ik kan dat wonder zelf ook niet goed uitleggen. Ik bedoel er iets veel algemeners mee: namelijk dat de bijbel door de gemeente van gelovigen in zijn totaliteit gezag heeft in leer en leven. Dat God door zijn woord tot ons spreekt in deze tijd en dat we er goed aan doen er secuur naar te luisteren, ook al snappen we niet alles en vinden we sommige zaken moeilijk.
Het gaat om het gezag van de hele bijbel. Volgens mij zijn baptisten het erover eens, dat de hele bijbel (van Genesis tot Openbaring) gezag heeft ook in deze tijd. Ik weet wel, dat het Oude Testament dat op een andere wijze heeft dan het Nieuwe – wij zijn geen Joden en hoeven dat ook niet te worden. Maar het gaat in het Oude Testament wel degelijk ook om ons – lees de Psalmen er maar op na.
Nog veel sterker blijkt dat uit het Nieuwe Testament. Wij zijn het er over eens, dat we nieuwtestamentische gemeente zijn. Vroeger stond dat zelfs letterlijk op De Christen – ons voormalige maandblad. Daarmee zeggen we: Wij willen en moeten gemeente zijn zoals die in het Nieuwe Testament beschreven en voorgeschreven staat.

Geen open deur.
Misschien denkt u – nou ja, wat een open deur! Maar dat lijkt maar zo. Want in deze tijd gaan theorieën rond, die delen van het Nieuwe Testament krachteloos willen maken voor de gemeente van nu. Met name in de sfeer van de zogenaamde bedelingentheologie kom je ook varianten tegen, die ronduit bedreigend zijn voor ons soort gemeenten. Dan gaat het om een leer, die beweert, dat niet alle brieven als gezaghebbend voor ons geschreven zijn of over ons gaan. Er zou in het Nieuwe Testament sprake zijn van een tweedeling (of meer), waarbij er theologisch en principieel onderscheid is tussen de vroege gemeente (bijvoorbeeld tot aan Handelingen 28) en de latere gemeente. Als ik er onlangs niet zelf tegen aan gelopen was, had ik dit niet kunnen bedenken!
Daarom gaat het om het gezag van de hele bijbel. Wie erin begint te knippen, zit op een heilloze weg, voor zichzelf en voor de gemeente van gelovigen. Ik hoop in een slotartikel terug te komen op deze bedenkelijke leer.

Eenheid van de Schrift.
Wij hebben de eenheid van de Schrift nodig. Telkens weer moeten we samen onderzoeken, wat de boodschap is van de bijbeltekst en hoe we die in deze tijd moeten toepassen. We kunnen niet volstaan met het wegknippen van teksten, die voor onze theorie even minder handig zijn. We zijn niet gerechtigd om af te doen aan het geheel van Gods woord. Waarom niet? Om de eenvoudige reden, dat we geloven, dat het niet ons product is. Ik weet wel dat de bijbel door mensenhanden is geschreven, maar ten diepste zeggen we dat het Gods woord is. Hij heeft dat woord zo gegeven in een door Gods Geest geleid proces en wij hebben het ermee te doen.
Voor een doorsnee Baptisten gemeente is dit gesneden koek. Natuurlijk willen we luisteren naar elke tekst in het Nieuwe Testament, zelfs al vinden we sommige lastig uit te leggen of toe te passen. We zetten geen teksten bij voorbaat buitenspel, we knippen er geen brieven uit. Wat dan snij je in eigen vlees. Dat leert de kerkgeschiedenis ons.
De gemeente van gelovigen ontvangt haar voeding uit de hele bijbel en floreert, wanneer ze gemeenschappelijk zoekt naar de rijkdom uit Gods woord.